Χαλαρά την φραπεδιά...

Όσο πιο χαλαρός είσαι τόσο πιο καλά κατεβαίνει η φραπεδιά! Αγαπητοί αναγνώστες, και φίλοι του blog, θα ήθελα να σας επισημάνω το εξής: Εμείς οι έλληνες, (οι περισσότεροι τουλάχιστον, στους οποίους δεν συγκαταλέγομαι προσωπικά) πίνουμε τον φραπέ όσο πιο αργόσχολα γίνεται! Η φιλοσοφία του αργού, χαλαρού και σταδιακού μας έμεινε από τα αρχαία ακόμη χρόνια, "....και να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη...." είπε κάποτε ο Καβάφης… Δεν έχει σημασία λοιπόν να πιείς τον καφέ τσακ-μπάμ, όπως γίνεται σε άλλες χώρες του εξωτερικού, και όπου ο σερβιτόρος κάνει βόλτες με περιοδικότητα 2 λεπτών πάνω από το ποτήρι σου λέγοντας, “θέλετε τίποτε άλλο;”, και αυτό «να σου την δίνει» στα νεύρα, αφού είσαι «ελληνάρας», και συνήθισες να πίνεις τον καφέ σου με τις ώρες!!! Μια γουλιά 10 λεπτά παύση και ξανά μια γουλιά και ξανά σε αναμονή ο καφές…
Ο έλληνας θέλει την άπλα του, να είναι αυτός ο γητευτής του χρόνου και όχι το ανάποδο… Οι φίλοι μας οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, όντας φιλοξενούμενοί μας στις καλοκαιρινές διακοπές τους, στα ξενοδοχεία της χώρας μας, τον φραπέ τον πίνουν σχεδόν σαν το σφηνάκι -τι άλλο;-vodka. Ο φραπέ όμως σε φουσκώνει ρε αδερφέ έτσι που τον πίνεις, κλέβοντας μάλιστα και λίγο από τον αφρό. Ποια η λύση σ’ αυτό, φίλε αναγνώστη; Να μετεκπαιδεύσουμε τους φίλους μας, βάζοντας στην συσκευασία οδηγίες κατάποσης; :) …λέω εγώ τώρα…