Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011



Αφού σπάσαμε τα «τείχη» των γραμματέων με τα τηλεφωνήματά μας, αποκτήσαμε δικαίως στα χέρια μας τα λάφυρα αυτής της πολιορκίας, δηλαδή αριθμούς τηλεφώνων, προσωπικά e-mail, ονόματα… των ίδιων των υψηλόβαθμων στελεχών παρακαλώ, που λαμβάνουν αποφάσεις στην εταιρεία!!! Όπως είπαμε και την προηγούμενη φορά, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, και χρονοβόρο (…εκεί στην Ρωσία).

Τι κάνουμε λοιπόν τώρα? Κανονίζουμε ραντεβού φυσικά με τον σοβαρότατο Ρώσο επιχειρηματία/διευθυντή, σε περίπτωση που τον ενδιαφέρει η πρότασή μας, τον ζαλίζουμε με το προϊόν μας λέγοντας του, το πόσο σοβαρός είναι και ο Έλλην που μας το πασάρει, μας κάνει και αυτός καμιά δεκαριά «ψαγμένες ερωτήσεις», και τότε …τα χάνουμε? Όχι, φυσικά! Απευθυνόμαστε στο έλληνα πελάτη μας, για να μας φωτίσει και … τέλος πάντων κάνουμε τον αγγελιοφόρο- διαμεσολαβητή. Πολύ «πιασάρικο» είναι να μην κάνουμε όλες τις ερωτήσεις μονομιάς στον ταλαίπωρο γραικό μας, αλλά σιγά σιγά, λειτουργώντας σαν το δόλωμα στην πετονιά που καμακώνει το ψάρι… Μία ερώτηση την μέρα, τον γραικό τον κάνει… σφαίρα! Μ’ αυτόν τρόπο αντιλαμβάνεται ότι δεν πίνουμε φραπέ στην Ρωσία, αλλά βρισκόμαστε σε δυναμικές συνδιαλέξεις με Ρώσους επιχειρηματίες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου