Καλό μήνα και καλή εβδομάδα σας εύχεται ο φραπέ από το προσωπικό του blog και σας εισάγει αμέσως- αμέσως στο σημερινό θέμα του, με τίτλο «Hello, I’m Mr. Frappenov”. Ο τίτλος δικαιολογείται πλήρως αφού σήμερα θα σας πω εν τάχει, ποιο είναι το επόμενο βήμα προς την επιτυχία! Αφού λοιπόν “βρήκαμε” και ”μάθαμε” πως” κινούνται” οι μεγάλες εταιρείες, και καταγράψαμε τα ονόματά τους, μπαίνουμε στην διαδικασία πλέον να χτυπήσουμε κάνα τηλέφωνο στους “φίλους ρώσους” που μας γυάλισαν στο μάτι!
Απλά (μεταξύ μας), να ξέρεται ότι κρύβονται κάποιες δυσκολίες στην όλη αυτή φάση, δυσνόητες για τον έλληνα «επιχειρηματία» με επίπεδο γνώσεων τύπου, proficiency- δημοτικού!!! Δεν προσβάλω κανέναν, προς Θεού! Απλά, κάποιοι «επιχειρηματίες» που μας παίρνουν τηλέφωνο, πιστεύουν ότι τους έχουμε «στρωμένη» δουλειά ή το ότι αυτή θα «κανονιστεί» με 5 τηλεφωνήματα, όπως έχουμε ακούσει άπειρες φορές να μας λένε. Αυτοί οι κάποιοι, ενημερωτικά σας το λέω, δεν έχουν ούτε site στο internet μα ούτε και επιχείρηση… απλά 10 στρέμματα με 10 φυτεμένες ντομάτες και 3 ελιές, τις οποίες τις ονομάζουν βιολογικές, αφού δεν τις «πνίγουν» με λίπασμα και φυτοφάρμακα… και όμως αυτοί οι κάποιοι θέλουν να βγουν που αλλού;- στην Ρωσία! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε?
Δυστυχώς στα τηλεφωνήματα (για να επανέλθουμε στο θέμα μας), απαντάνε γραμματείς οι οποίες σαν πιστοί στρατιώτες εκτελούν τις διαταγές των αφεντικών τους, οι οποίες διαταγές δεν είναι τίποτε άλλο από το… «Δεν είναι εδώ» ή «Έχει δουλειά, είναι σε σύσκεψη». Σε σύσκεψη με το… φλιπεράκι? )) Η διαδικασία εύρεσης του αρμόδιου προσώπου που λαμβάνει αποφάσεις στην εταιρεία, μπορεί να πάρει μέχρι και 3 μήνες! Και όμως δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα όπως τα φανταζόμαστε εμείς στην Ελλάδα, όπου με 2-3 έστω και 5 τηλεφωνήματα θα βρούμε κάποιον manager-διευθυντή κ.τ.λ. Μόλις καταφέρουμε να μάθουμε το όνομα, το προσωπικό e-mail του αρμόδιου και το τηλέφωνό του, ανοίγουμε μια σαμπάνια και ανάβουμε ένα κεράκι στην εκκλησία για την επιτυχία μας! Οι προσφορές με το ενημερωτικό υλικό, τις φωτογραφίες και όλα τα σχετικά, πλέον μπορούν και πρέπει να αποσταλούν στο πολυπόθητο ρώσο φίλο μας, και όχι στην γραμματέα του, που τα απορρίπτει σαν τα διαφημιστικά καρτελάκια με το τηλέφωνο του κλειδαρά!